Na de zware beschietingen en bombardementen worden vandaag de verpleegden in het Sint Antoniusziekenhuis in Oostburg naar Groede geëvacueerd. In dat dorp is de Hauptverbandplatz van de 64ste infanteriedivisie voor aan het front gewond geraakte militairen. Bovendien is Groede een erkende ‘open stad’, wat wil zeggen dat het dorp door geen van de vechtende partijen wordt beschoten of gebombardeerd. Vanuit Oostburg worden circa tachtig patiënten aangevoerd op boerenwagens. In Groede is de Lutherse kerk als noodhospitaal ingericht. Een klein aantal patiënten, onder wie een gewonde Britse vlieger, blijft met een aantal zusters in het Oostburgse ziekenhuis achter.
Diefstal
De eerste ervaringen met de Canadese bevrijders in West-Zeeuws-Vlaanderen zijn niet altijd positief. Natuurlijk delen de militairen ruimhartig chocolade, sigaretten en drank uit. Maar de burgers moeten wel hun bezittingen in het oog houden. Nadat Canadese militairen in de nacht van 12 op 13 oktober op een boerderij bij Hoofdplaat hebben overnacht, mist de boer ,,2 diamanten broches, 2 diamanten oorbellen, 2 gouden horlogekettingen, 3 gouden ringen met diamanten bezet, 8 gouden ringen, 1 gouden armband, 1 bed, 1 deken, linnengoed, 25 flessen drank, eieren, kooktoestellen en verder gebruiksvoorwerpen en etenswaren.’’ Hubert Wijffels in Hoofdplaat, destijds 17 jaar, wordt na de bevrijding door de Canadezen geëvacueerd naar de Braakman. Als hij terugkomt is er in veel huizen ingebroken. Zelf mist hij zijn prachtige rode accordeon met 24 bassen, die hij voor zijn verjaardag had gekregen.
Omkadingen
Op Walcheren vraagt het stijgende water om maatregelen. Na een gesprek met Beauftragte Münzer bericht waarnemend Commissaris der Provincie Dieleman vandaag aan de burgemeesters van zeven gemeenten op Walcheren, dat er duizend man geleverd moet worden voor grondwerken. Middelburg moet daarvan driekwart leveren. Dieleman zorgt ervoor dat de mannen worden betaald voor hun werk. Overigens ziet Dieleman weinig heil in de aanleg van een nooddijk na de dijkdoorbraak bij Veere. Hij verzoekt Münzer ,,uiterst dringend (…) om thans het werk aan dien dijk te staken en alle man en kracht aan ons vrij te geven voor de omkadingen in Middelburg en in enkele dorpen, hetwelk thans natuurlijk nog veel meer noodig is geworden dan tevoren.’’ In het noordoosten van Middelburg wordt een voorzichtig begin gemaakt met de aanleg van een dam om de wijk Nieuw-Middelburg. En in zuid wordt gewerkt aan een dijk bij de melkfabriek aan de Poelendaeleweg.
Uit het dagboek van C.Puijpe uit Koudekerke, 12 oktober 1944:
‘Het zware geschut op Walcheren beschiet nog steeds de overkant. Daar schiet het nu nogal op want de Canadezen zijn geland in de rug der Duitsers en naderen Breskens. Vanmorgen 8 uur was er reeds weer een zwaar bombardement ten Westen van Breskens en vandaag was het de gehele dag erg veel leven. Ik was vandaag veel thuis en hielp Pa zagen. We hoeven niet meer de gehele dag op de post te zijn. Morgen heb ik wacht.’
Vluchten voor het water
Toen de Walcherse dijken waren gebombardeerd moesten de bewoners van de kustdorpen vluchten. Veel van de inwoners van Domburg en Westkapelle kwamen in Aagtekerke terecht. Daar konden ze even blijven totdat daar ook het water kwam… De in 1944 24-jarige Piet Kodde woonde op een boerderij in Aagtekerke….
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/171006468″ params=”color=ff5500&auto_play=false&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false” width=”100%” height=”166″ iframe=”true” /]